Dit jaar waren wij weer aan de beurt: de Fransen komen. Nadat wij afgelopen jaar met een groep leden zijn afgereisd naar Ézanville, was het dit jaar de beurt aan ons om onze vrienden uit Frankrijk te verwelkomen. Zaterdag rond 13 uur arriveert de eerste groep. Na een hartelijke (her)kennismaking wordt er door de groep eerst gegeten. Later die middag komt de rest aan. Onder het genot van hapjes worden de banden aangehaald en verhalen verteld.
Zondagmorgen begint met een ontbijt. Langzamerhand stromen onze leden binnen. Een boulesvereniging zonder boulen is geen vereniging. Er moet een toernooi gespeeld worden. Fransen en Nederlanders aangevuld met andere nationaliteiten spelen tegen en met elkaar. Zou boule-migratie in de toekomst niet meer mogen met de zeer strenge migratievoornemens? Zou zonde zijn. Bij onze sport speelt man en vrouw, jong en oud, rijk en arm zonder onderscheid!
Na twee rondes is het tijd voor een Franse lunch. Dat je met een volle maag wat lastiger boult, wordt snel duidelijk. Partijen verlopen wat rustiger en duren langer. Aan het eind van een warme, droge en zonnige dag worden na afloop de prijzen uitgereikt. Aan de Fransen een typisch Goudse prijs en aan de leden van PV Gouda een Franse prijs.
Maandagmorgen is er na een ontbijt afscheid genomen met de wens om elkaar volgend jaar in Ézanville weer te ontmoeten. Waar we uiteraard gehoor aan geven. De eerste Franse contacten dateren al van 1992. Alleen corona heeft ervoor gezorgd dat we elkaar in 2020 en 2021 niet hebben ontmoet!
